Poronienie dziecka jest doświadczeniem strasznym dla rodziców oczekujących każdego dnia informacji o poczęciu, o rozwijającej się ciąży i zbliżających narodzinach
Niestety jest ono również procesem naturalnie występującym w naturze, którego do tej pory nie udało się człowiekowi przezwyciężyć.
Poronienie spontaniczne, inaczej poronienie samoistne, określa utratę ciąży przed 22 tygodniem ciąży, czasem terminem tym określany jest tydzień 24. Przyczyny poronień spontanicznych są określane jako naturalne, a czynniki ryzyka mogące doprowadzić do powikłań w czasie ciąży można podzielić na kilka grup.
Pierwszą grupą z jaką wiążą się przypadki poronienia są aberracje chromosomalne, należące do czynników genetycznych.
Anatomiczne czynniki ryzyka wiążą się z wrodzonymi jak i nabytymi wadami macicy, mięśniakami podśluzowymi, czy innymi komplikacjami. Operacje przeprowadzane na narządach rodnych, także aborcja, mogą pozostawić na nich blizny uniemożliwiające prawidłowy rozwój późniejszej ciąży. Ze względu na trwałość tych wad problemy z donoszeniem ciąży mogą się powtarzać, rozwijając się do trudniejszej zarówno dla lekarzy jak i pacjentów jednostki chorobowej, jaką są nawracające poronienia spontaniczne.
Czynnikami hormonalnymi mogącymi wywołać poronienie jest zbyt wysoki poziom hormonów tj. prolaktyny i androgeny, oraz zbyt niski poziom progesteronu oraz czynnika blokującego indukowanego przez progesteron (PIBF).
Czynniki immunologiczne podzielone zostały na czynniki autoimmunologiczne i aloimmunologiczne. Pierwsze opierają się na działaniu przeciwciał autoimmunologicznych, czyli skierowanych przeciw własnym tkankom. W przypadku działania czynników aloimmunologicznych dochodzi do wzbudzenia cytotoksyczności komórek układu odpornościowego, limfocytów T i komórek NK.. Są to jednak jedynie wzmianki, a mechanizmy poronień wywołanych czynnikami immunologicznymi są dużo bardziej skomplikowane.
Środowisko ma ogromny wpływ na prawidłowy przebieg ciąży. Poronienie może zostać wywołane przez wiele czynników działających z zewnątrz. Są to między innymi zakażenia przebiegające w trakcie trwania ciąży, działanie toksyn, także leków, bądź promieniowanie ultrafioletowe, zmiany klimatu czy gwałtowne zmiany ciśnienia.
Oprócz wyżej wymienionych czynników ryzyka, są również kolejne, które nie zostały do tych grup zakwalifikowane. Mogą to być choroby dotykające kobietę: choroba wieńcowa, cukrzyca, otyłość, udar i inne. Również nadmierny wysiłek, nie tylko fizyczny, ale i przemęczenie oraz stres mogą być powodem poronienia. Zaawansowany wiek kobiety często może wiązać się z nieprawidłowościami w jej organizmie, które nie występują u młodszych kobiet. Także używki i narkotyki nie są przyjaciółmi nienarodzonego dziecka.
Pierwszym krokiem w kierunku prawidłowego przebiegu ciąży i narodzin zdrowego dziecka staje się więc określenie grupy ryzyka, do jakiej należy kobieta wraz z przyszłym ojcem dziecka. Choć części czynników ryzyka nie sposób ominąć, wiele da się wyeliminować stosując się do zasad zdrowego życia. W innych mogą pomóc odpowiednie leki. Świadomość przyszłych rodziców może być jednym z ważniejszych elementów składających się na szczęśliwe zakończenie.
Najczęściej komentowane