Czas czytania:4 Minuty, 21 Sekundy
Ostatnia aktualizacja wpisu: 2022-10-06
Dla większości kobiet komplementy są jak woda dla kwiatu – gdy otrzymują ich za mało „usychają”. Kobieta pragnie być piękna, budzić zachwyt w oczach mężczyzny. Mężczyzna natomiast chce być potrzebny, doceniony i akceptowany. Mężczyzna chce mieć rację, a kobieta pragnie, aby było tak, jak ona wszystko sobie wymyśliła. Dla kobiety ważne są słowa. Sama wypowiada ich codziennie kilkanaście razy więcej niż mężczyzna. Kobieta potrzebuje rozmowy. To ona daje jej poczucie, że związek jest silny i stabilny. Gdy kobieta ma problem, to tak naprawdę nie potrzebuje konkretnej rady. Ona pragnie być wysłuchana, chce mieć możliwość wyżalenia się ze swoich kłopotów. Mężczyzna w razie niepowodzeń lub problemów potrzebuje samotności, ciszy. On sam musi się uspokoić.
Mężczyzna, tak jak wspomniałam wcześniej, chce być potrzebny. Największy błąd jaki może zrobić kobieta, to radzić sobie ze wszystkim sama, a potem mieć pretensje, że mąż jej nie pomaga. Po pierwsze, mężczyzna nigdy nie będzie tak domyślny jak kobieta, a po drugie gdy kobieta czyni z siebie „Zosię-samosię”, to jednocześnie pokazuje mężczyźnie, że nie potrzebuje jego pomocy, bo sama sobie poradzi.
Tak jak mężczyzna potrzebuje akceptacji, tak kobieta pragnie mieć poczucie bezpieczeństwa. Jeśli mężczyzna jest zaradny, pracowity, odpowiedzialny i troskliwy, kobieta będzie się z nim czuć dobrze. Tak naprawdę wygląd niewiele ma tu znaczenia. Kobieta musi wiedzieć, że na mężczyźnie będzie mogła polegać i może spokojnie z nim założyć rodzinę.
Jest jednak jedna rzecz w tym względzie, która łączy kobietę i mężczyznę – oboje chcą być atrakcyjni dla drugiej osoby, choć panie w tej kwestii stawiają głównie na wygląd, a panowie często na majątek. Odpowiedzmy sobie szczerze na pytanie: czy gdyby na świecie nie było mężczyzn kobiety malowałyby się, stroiły, chodziły na obcasach? Kobieta chce być piękna dla mężczyzny. Podobnie jest z mężczyznami: dlaczego chcą być bogaci, mieć szybkie samochody, być najlepsi, osiągać największe wyniki? Chcą oni imponować kobietom.
Gdy potrzeby jednej ze stron są zaniedbane, rodzą się konflikty. Mężczyzna niedoceniony i zaniedbany, szuka spełnienia swojej potrzeby akceptacji gdzie indziej. Podobnie kobieta, jeśli czuje się obojętna partnerowi, nie poświęca on jej uwagi, będzie ona podświadomie dążyć tam, gdzie usłyszy słowa uwielbienia i pocieszenia. Dlatego tak ważne jest, aby o swoich potrzebach mówić wprost i nie czekać, aż druga osoba się ich domyśli. Jest to trudne, ale podstawą każdej relacji powinna być umiejętność mówienia o własnych uczuciach. Oprócz tego należy poznać drugą osobę, a także psychologię jej płci. Przyjrzyjmy się teraz codziennym sytuacjom, kiedy stykamy się z niemożnością porozumienia się między kobietą a mężczyzną.
Mężczyznę często męczy potok słów wypowiadanych przez kobietę. Dlaczego tak się dzieje i co jest tego powodem, wytłumaczyłam wcześniej. Także huśtawki emocjonalne kobiet są trudnym orzechem do zgryzienia nie tylko dla samej kobiety ale i także dla jej otoczenia. Mężczyzna powinien być wyrozumiały i wiedzieć, że kobieta czasem „nie jest sobą”. Natomiast kobiety powinny pracować nad swoimi emocjami, aby jak najlepiej umieć nad nimi panować i nie działać w myśl zasady „dziś jest zły dzień, wolno mi wszystko”.
Czasem banalne rzeczy mogą wywołać porządną awanturę. Tą banalną rzeczą jest np. porządek. I tutaj kobieta powinna pamiętać, że przeciętny mężczyzna nie patrzy na świat tak szczegółowo jak ona, a także próg tolerancji dla bałaganu jest u niego wyższy niż u kobiety. Jednak to również nie oznacza, aby wykorzystywać drugą osobę, w momencie kiedy razem dzieli się z nią życie, a zatem też mieszkanie. Może mężczyzna nie zauważy źle wywiniętej firanki, ale potrafi pomóc w wielu innych rzeczach.
A o co często kobieta ma pretensję do mężczyzny? Nieraz słyszy się opinię, że mężczyźni są pozbawieni uczuć. Są niewrażliwi i zatwardziali. Jest to oczywiście nieprawdą, gdyż mężczyźni rzadko uzewnętrzniają swoje emocje. Jednak, dlaczego czasem da się odczuć to zobojętnienie i hardość? Idealnie to wyjaśnia wesoła historyjka psychologa Piotra Marta, który dobrze wyjaśnia w niej dlaczego mężczyźni są „tacy nieczuli” i nie kierują się jak kobiety uczuciami.
Wyobraźmy sobie kobietę z epoki kamienia łupanego. Wybrała ona sobie za męża mężczyznę z wioski, gdzie zarówno mężczyźni jak i kobiety kierują się uczuciami. Przyszedł dzień, kiedy mężczyźni wyruszają na polowanie, na które wyrusza także jej mąż. Mąż idzie na szarym końcu. Kiedy grupa myśliwych wchodzi do lasu, ten niespodziewanie znika. Stęskniona kobieta czeka na niego myśląc o pieczeni z dzika, którą przyrządzi, lecz jej ukochany wraca z… grzybobrania. W następnym tygodniu sytuacja powtórzyła się. Kiedy reszta mężczyzn wróciła z polowania, jej mąż wrócił z koszem pełnym jagód. A mięsa ani widać…
Ta prosta historyjka pokazuje, że gdyby mężczyzna jak kobieta kierował się uczuciami, jego rodzina nie miałaby większych szans na przeżycie. A to, że mężczyzna może być mniej czuły od kobiety, nie oznacza, że jest niewrażliwy.
Oprócz zarzutu o brak uczuć, mężczyznom wypomina się zapominalstwo. Chodzi tu m. in. o rocznice, urodziny, imieniny. Dlaczego tak się dzieje? Otóż mężczyzna to istota praktyczna. Dla niego symbole takie jak np. rocznice mają mało istotne znaczenie. Mężczyzna z tego powodu, iż ma słabszą psychikę, ma zwyczaj pozbywania się różnych rzeczy z pamięci. Lecz najprościej można wytłumaczyć to w ten sposób: mężczyzna ma po prostu słabszą pamięć. Dlatego lepiej po prostu powiesić gdzieś w widocznym miejscu kartkę z rozpiską wszystkich świąt rodzinnych, niż potem niepotrzebnie się dąsać.
Jak widać na wszystko możne znaleźć sposób i pójść na kompromis. Najważniejsze to chęć zrozumienia drugiej osoby. To pierwszy krok ku szczęściu w związku.
