Czas czytania:9 Minuty, 29 Sekundy
Ostatnia aktualizacja wpisu: 2022-10-06
Przy wyborze swojego pupila należy pamiętać, że nie jest to chwilowa decyzja jest to wybór na lata, dlatego warto to dobrze przemyśleć, a nie kierować się spontanicznością. Niezależnie od tego czy posiadasz duży dom z ogrodem czy mieszkasz w bloku nie jesteś wykluczony z posiadania psa. Warto natomiast dopasować pupila do swojego mieszkania i trybu życia, duży pies może być złym wyborem do małego mieszkania. Wybierając rasę miniaturowego pieska należy brać w szczególności pod uwagę jego potrzeby. Mały nie oznacza potrzebujący mało ruchu czy przestrzeni. Kolejnym ważnym aspektem przy wyborze rasy psa miniaturowego są dzieci, jeśli je posiadasz warto zdecydować się na łagodną, cierpliwą oraz spokojną rasę.
Szpic miniaturowy
Inaczej zwany Pomeranian pochodzi z Niemiec. Kiedyś używano tej rasy do stróżowania przez aktywny charakter i szczekliwość oraz swój niewielki wzrost idealnie nadawały się do odganiania intruzów. Od XVII w. stały się psami wystawowymi oraz towarzyskimi. Szpic miniaturowy uznawany jest przez FCI. Ma około 21 cm i waży zaledwie 3kg. Jego sylwetka przypomina trochę kwadrat, a głowa lisa. Stosunek długości do wzrostu powinien wynosić 1;1. Uszy są sztywne, stojące wysoko osadzone na głowie, ogon również znajduję się wysoko zakręcony ku górze i opadający nad grzbiet.
Umaszczenie i sierść
Sierść szpica miniaturowego składa się z 2 części: podszerstka, który jest gęsty i przypomina bawełnę oraz włosa okrywowego na łapach, głowie i uszach krótki, na reszcie ciała długi jest puchaty i aksamitny w dotyku.
Umaszczenie:
- białe z lekko żółtawym odcieniem, zwłaszcza w okolicy uszu,
- czarne, z czarną skórą – znaczenia są niedopuszczalne,
- czekoladowe z brązowymi wargami,
- pomarańczowe (najpopularniejsze), z miejscowymi obszarami jaśniejszej sierści, na przykład na ogonie, portkach czy klatce piersiowej,
- szare cieniowane, zwane też srebrnoszarymi, z czarnymi końcami włosów i wyraźnymi, czarnymi oznaczeniami między innymi wokół oczu, tworzącymi tzw. okulary,
- Kremowe,
- czarne podpalane,
- łaciate – z białym tłem i równomiernie rozłożonymi na ciele łatami w jednym kolorze.
Charakter szpica miniaturowego
Charakter pomeraniana może zaskoczyć, mimo że wygląda jak słodki pluszowy miś należy pamiętać, że był wykorzystywany do stróżowania. Jest energicznym odważnym psem nie bojącym się konfrontacji z większymi od siebie rasami, dlatego warto od najmłodszych lat szczeniaka dbać o socjalizację z innymi psami. Jest to rasa wybierająca zazwyczaj jednego opiekuna, od którego wymaga uwagi oraz regularnej opieki i pielęgnacji. Nie ma wymagających warunków co do miejsca zamieszkania może mieszkać zarówno w domu z ogrodem jak i w małym mieszkaniu w bloku. Niezależnie od twojego trybu życia to idealna rasa zarówno do zostawania w domu np. podczas gdy ty jesteś w pracy jak i do aktywnego życia towarzyskiego i brania go wszędzie ze sobą. Powinieneś mieć na uwadze, iż w obu tych przypadkach należy powoli i stopniowo przyzwyczajać do tego szczeniaka.
Aktywność pomeraniana
Mimo małego rozmiary rasa ta wymaga dość sporej aktywności fizycznej. Lubi ciekawe spacery oraz treningi ze swoim opiekunem. Zaniedbywanie jego wymagań może prowadzić do nieposłuszeństwa pieska może nie słuchać się na spacerach, szarpać za smycz i ogólnie pokazywać swój charakterek.
Pielęgnacja szpica miniaturowego
Pielęgnacja tej rasy jest wymagająca, ponieważ jego sierść jest podatna na wszelkie zabrudzenia takiej jak błoto gałęzie itp. Ze względu na gruby podszerstek należy codziennie czesać psa, aby zapobiegać tworzeniu się kołtunów, pomocny w tym może okazać się grzebień z szeroko rozstawionymi ząbkami lub szczotka pudlówka. Podszertek wymaga regularnego trymowania, ponieważ ma skłonności do przerastania. Nie należy golić pieska, ponieważ może prowadzić to do jego przegrzania oraz chorób skórnych, a włosy zmienią swój wygląd na szorstkie i watowate.
Zdrowie szpica miniaturowego
Długość życia pomeraniana wynosi od 12 do 16 lat. Jest to rasa psa pierwotnego to znaczy, że został ukształtowany naturalnie dzięki czemu nie jest obciążony wieloma chorobami. Jest odporny na warunki atmosferyczne takie jak niskie temperatury, deszcz oraz wysokie temperatury, jeżeli dbasz o jego pielęgnacje. Oto choroby, które w tej rasie występują najczęściej:
- Nietolerancje pokarmowe
- Kamień nazębny oraz inne choroby zębów i dziąseł (charakterystyczne dla wszystkich ras miniaturowych)
- Hipoglikemia
- Choroby oczu, w tym postępujący zanik siatkówki (PRA) i zaćma
- Zwichnięcie rzepki
- Zapadnięcie tchawicy
- Łysienie X (alopecia X)
King Charles Spaniels
Inaczej zwany Cavalierem, jego pochodzenie nie zostało ustalone przez kynologów natomiast jego nazwa została ustalona przez króla Karola II. Ich przodkami były psy myśliwskie polujące na małe ptactwo. Został zakwalifikowany do grupy FCI. Ma ok 35cm wzrostu i waży od 5 do 8 kg. Ma proporcjonalną budowę ciała. Głowa nie powinna być wąska i szpiczasta, uszy są dość duże osadzone wysoko i opadające. Posiada również okrągłe piękne duże oczy szeroko rozstawione. Umaszczenie rasy:
- czarne podpalane
- ruby
- blenheim
- tricolor
Charakter spaniela
Świetny towarzysz rodziny jest inteligentny, wrażliwy i spokojny. Szybko nawiązują więź z opiekunem całkowicie mu się oddając. Jest to pies dość ufny więc należy na niego uważać przy spacerach. Nie znoszą samotności więc decydując się na tą rasę musisz wziąć po uwagę swój tryb życia ewentualnie zapewnić im towarzysza, kiedy dochodzi do waszej rozłąki. Cavaliery potrzebują dużo miłości i zainteresowanie ze strony opiekuna. Są to wesołe pieski lubiące aktywność fizyczną. Nie są dominantami więc idealnie sprawdzą się do domów, w których są już inne zwierzęta.
Aktywność Cavaliera
Nie jest to napalony sportowiec, ale nie należy także do psów kanapowych. Idealnie sprawdzi się dla niego umiarkowana aktywność fizyczna. Należy do psów myśliwskich wiec idealnie sprawdzą się dla niego spacery węchowe lub zabawy typu aportowanie. Psy są bardzo inteligentne i szybko wszystkiego się uczą. Warto dawać mu zabawki, które skłonią go do myślenia.
Pielęgnacja King Charles Spaniels
Pielęgnacja tej rasy nie należy do trudnych, ale wymaga regularności. Powinien być do niej przyzwyczajany od szczeniaka. Wystarczy raz w tygodniu dokładnie go wyczesać. Jak w przypadku szpica miniaturowego świetnie sprawdzą się do tego grzebień z szeroko rozstawionymi ząbkami oraz szczotka pudlówka. Rasa nie wymaga strzyżenia ani trymowania, więc należy tego unikać, ponieważ może zniszczyć to jego szatę. Psa należy kąpać w razie takiej konieczności odradza się jednak częste kąpiele. Należy regularnie pilnować stanu uszu, oczu, pazurów oraz zębów u pieska.
Zdrowie Cavaliera
Długoś życia tej rasy to ok 9 do 12 lat. Mają skłonności do niektórych chorób zwłaszcza oczu więc należy o nie dbać i sprawdzać czy nic się z nimi nie dzieje. Większość chorób pojawia się u nich dopiero w późniejszym wieku. Choroby, do których ta rasa ma skłonności to:
- Choroby oczu:
- postępujący zanik siatkówki
- katarakta
- dystrofia rogówki
- dystrofia siatkówki
- dwurzędowość rzęs
- podwinięcie powieki
- zespół suchego oka
- nadmierne łzawienie
- zespół Arnolda–Chiariego
- Małopłytkowość
Chihuahua
To najmniejsza rasa psów na świecie, która występuje w dwóch odmianach: długowłosej i krótkowłosej. Wywodząca się z Ameryki Północnej a ich nazwa od regionu Meksyku. Są to temperamentne inteligentne i oddane pieski. Mają zaledwie 20 cm wysokości i ważą od 1.5 kg do 3 kg. Cechą charakterystyczną dla rasy jest zaokrąglona czaszka. Mają malutki zadarty nosek, duże ciemne i okrągłe oczy oraz stojące, duże i szeroko rozstawione uszka.
Charakter Chihuahua
Mimo, że piesek jest malutki posiada duży temperament. Rasa ta nie należy do ufnych piesków ich sympatię można zyskać dzięki stałej uwadze oraz pieszczotom. Są wesołe, inteligentne oraz aktywne. Po przywiązaniu się do właściciela są czułe oraz przyjacielskie. Jak w przypadku każdej rasy należy pamiętać, że dając zgodę na wszystko psom mogą stać się nie posłuszne.
Aktywność Chihuahua
Piesek mimo swoich rozmiarów jest dość aktywny fizycznie. Uwielbiają różnego rodzaju zabawy oraz spacery dzięki temu są spokojne i szczęśliwe. Lubią się uczyć są bardzo inteligentne więc warto zadbać o odpowiednie zabawy. Pamiętaj, że to nie jest maskota tak jak inne pieski ma swoje potrzeby nosząc go w ozdobnych torebkach lub ciągle na rękach odbierasz mu możliwość bycia szczęśliwym.
Pielęgnacja Chihuahua
Zarówno w przypadku Chihuahua długowłosych jak i krótkowłosych pielęgnacja jest bardzo prosta. Wystarczy regularnie pielęgnować ich sierść, a w okresie lenienia (wiosna, jesień) nieco częściej je czesać. Mycie powinno odbywać się tylko w drodze konieczności.
Zdrowie Chihuahua
Psy tej rasy mogą żyć nawet 20 lat więc jest to rasa dość wytrzymała. Psy tej rasy często chorują na oczy i zęby więc należy regularnie je oglądać czy nic im nie dolega. Przez dążenie do najmniejszej rasy Chihuahua ma problem z oddychaniem. O ile psy tej rasy znoszą dość dobrze upały to zimy nie są już im takie nie straszne, należy pamiętać, aby ubrać pieska, kiedy jest niska temperatura oraz ograniczyć jego spacery do minimum.
Najczęstsze choroby psów chihuahua:
- jaskra
- goniodysgeneza
- zwichnięcie soczewki
- dystrofia rogówki
- choroby serca
- zwyrodnienie chrząstek
- Wodogłowie
Yorkshire Terrier
Jest to piesek, który ma od 15 do 20 cm wysokości i waży od 2 do 3 kg. Występuje w ciemno stalowoniebieskim umaszczeniu. Miniaturowy york nie jest uznawany przez FCI przez co nie ma wiarygodnych hodowli, które sprzedawałyby psy tej rasy. Rasa Yorkshire terrier zakwestionowany przez FCI ma od 15 cm wzrostu do 3kg. Mini yorki są obciążone licznymi chorobami genetycznymi oraz skarłowaceniem. Dlatego bądź świadomy swojego wyboru i unikaj pseudohodowli z mini yorkami.
Charakter Yorkshire Terrier
Jest to rasa bardzo energiczna, bystra i aktywna. Są pewne siebie i nie boją się większych zwierząt dlatego warto je pilnować. Szybko się uczą więc warto uczyć ich posłuszeństwa od najmłodszych lat, ponieważ mogą być dość niesforne. Yorki dość mocno przeżywają rozłonkę ponieważ mocno przywiązują się do właściciela. Rasa jest wymagająca potrzebuje osoby stanowczej a zarazem spokojnej i cierpliwej więc nie sprawdzi się dla każdego.
Aktywność Yorkshire Terrier
Pies tej rasy choć mały jest wymagający co do aktywności fizycznej. Długie spacery po lesie, kopanie, węszenie to idealna rozrywka dla niego. Należy pamiętać, że psy mają instynkt myśliwski (niewielki) więc należy uważać z nimi na spacerach, ponieważ mogą pognać za nie wielką zwierzyną lub ptactwem. Warto zadbać o odpowiednią interakcje oraz włączyć takie sporty i zabawy jak: aportowanie, agility, dogdance oraz szukanie ukrytych obiektów lub przysmaków to na pewno uszczęśliwi twojego pupila.
Pielęgnacja Yorkshire Terrier
Rasa ta nie posiada sierści ani podszerstka a włosy, które bezustannie rosną, dlatego należy dbać o ich przycinanie. Wystarczy regularne szczotkowanie oraz kąpiele w razie konieczności.
Zdrowie Yorkshire Terrier
Psy tej rasy z dobrych hodowli są uznawane za długowieczne. Ich średnia długość życia to ok 12-16 lat. Przez jego dość dużą popularność rasa została obciążona chorobami genetycznymi w wyniku niewiedzy pseudohodowli. Oto najczęstsze schorzenia Yorkshire Terrier:
- zwichnięcie rzepki lub stawu łokciowego
- przetrwały przewód tętniczy (wada serca)
- choroba zwyrodnieniowa zastawki mitralnej
- choroby uzębienia
- melanoderma i łysienie
- zapaść tchawicy
- zespól Cushinga
- wodogłowie
- kamienie nerkowe
- choroby oczu
- jałowa martwica głowy kości udowej
- niestabilność szczytowo-obrotowa
- wnętrostwo
- trudne porody
Czy trzeba szkolić psy do mieszkania ?
Mały pies też potrzebuje wyszkolenia, aby był posłuszny. Powiedzenie “Jak sobie pościelisz, tak się wyśpisz” idealnie się do tego odnosi. Jeśli nie chcesz męczyć się ze szczekaniem, sikaniem na dywan i innymi mało przyjemnymi sytuacjami warto podjąć szkolenie pieska. Dzięki nabytym nawykom przy szkoleniu pies będzie czuł się bezpiecznie w waszym wspólnym środowisku, korzyści ze szkolenie zatem są obustronne i Ty na tym zyskasz jak i twój pupil. Idealnie w okiełznaniu szczeniaka jest system nagród. Nagradzamy psa smakołykami lub zabawą, kiedy wykonuje wymagane przez nas czynności. Należy unikać kar na czworonogach, ponieważ może to je zniechęcać oraz ograniczyć ich zaufanie do właściciela co prowadzi do odwrotnego skutku od zamierzonego. Podstawowe potrzeby, które powinieneś zaspokoić pieskowi, który znajduję się w nowym otoczeniu jest bezpieczeństwo, kontakt i ciepło. Pamiętaj, że jeśli już zyskasz sympatię swojego pupila to dostaniesz jego przywiązanie na zawsze. Podstawowe przydatne umiejętności, które warto wdrożyć na początek wychowania pieska to np. samodzielne zostawanie w domu, załatwianie swoich potrzeb fizjologicznych na zewnątrz, reagowanie na podstawowe komendy typu siad, do nogi, zostaw. Wdrażaj je powoli i regularnie, widoczne postępy nagradzaj smakołykiem lub pochwałą słowną warto przy tym uzbroić się w cierpliwość. Naukę samodzielnego zostawania w domu należy w drożyć małymi kroczkami. Istotną sprawą jest zapewnienie bezpieczeństwa zwierzakowi w domu np. przez pochowanie przewodów oraz trujących kwiatków itp. Na początek zostawiaj go na krótki czas stopniowo go wydłużając. Przydatne w tym mogą być dla niego zabawki wymagające myślenia.
